Zoals beschreven in mijn vorige post had ik besloten fors bij te lenen tijdens mijn studietijd. Maar wat levert dat op als je het niet allemaal uitgeeft aan gadgets en bier?
Zoals beschreven in mijn vorige post had ik besloten fors bij te lenen tijdens mijn studietijd. Maar wat levert dat op als je het niet allemaal uitgeeft aan gadgets en bier?
A few months ago I encountered an interesting list: 119 Documentaries to Expand Your Consciousness” on Higher Perspective.com. Over time this list was updated and it is at 166 now.
Read the rest of this entry »
Voor een voltijd promotie-traject staat in Nederland vier jaar. Doorgaans is dit (deels) gefinancierd met overheidssubsidie (uit Nederlandse of EU projecten), aangevuld door de instantie waar het promotieonderzoek plaatsvindt – meestal een Universiteit.
De Vereniging van Nederlandse Universiteiten (VSNU) heeft op haar website wat statistieken over de gemiddelde promotieduur, uitgesplitst per vakgebied. Dit loopt uiteen van 55 tot 65 maanden, het gemiddelde ligt op bijna 5 jaar. Slechts 7% heeft het in vier jaar af.
Dus er is een discrepantie tussen de vier jaar contractduur, en de uiteindelijke verdediging. Toegeven, in de laatste drie maanden is de commissie bezig met lezen en dan is het meeste werk gedaan. Echter, dit houdt in dat in de praktijk de meeste promovendi na het aflopen van hun contract (dus na vier jaar) nog heel wat werk moeten verrichten. Hoofdzakelijk aan het schrijven van het proefschrift.
Als het contract afloopt, zijn er een aantal opties:
De vraag is nu, wat is het probleem? Het probleem is kennelijk dat promotietrajecten structureel langer duren dan de vier jaar die er voor staan. Is de vier jaar te kort? Doen promovendi er te lang over omdat men niet hard genoeg werkt? Moeten de supervisors / promotoren stricter zijn of hebben promovendi allemaal last van slechte time-management?
Hoe dan ook, realiteit is dat – onafhankelijk van vakgebied of universiteit, zie de VSNU cijfers – de promotieduur structureel langer is dan de contractduur. Bij een “normale” baan waarbij het contract afloopt gaat men gewoon op zoek naar nieuw werk, ondersteund door een WW uitkering voor de overbrugging. Zo werken de sociale voorzieningen in ons land, als je werkt betaal je er voor. Echter, tijdens het afronden van de dissertatie is de tijd nodig voor het schrijven, en niet voor het werken bij de nieuwe baas.
Dit plaatst de promovendus na vier jaar in een bijzondere positie, zeker als een visum bijvoorbeeld afhangt van het hebben van een arbeidscontract. Men is bezig met het uitvoeren van dezelfde taken als tijdens het contract, echter er staat geen financiele vergoeding meer tegenover. Vreemd genoeg vindt het UWV het schrijven van een dissertatie ook werk, zelfs als er geen salaris tegenover staat. Dit houdt in dat vanaf 1 januari 2013 promovendi geen aanspraak meer kunnen maken op een WW uitkering, of alleen voor de periode NA het afmaken van het proefschrift. Dit gaat echter ook niet werken, omdat een WW uitkering aangevraagd dient te worden alvorens men werkloos wordt, dus voor het aflopen van het contract. De promovendus valt dus volledig buiten de boot.
Hiermee wordt een probleem gecreƫerd; doordat het voor promovendi moeilijker wordt om full-time het proefschrift af te maken, neemt de kans op, en duur van, uitloop toe. Daarnaast geldt ook hier dat van uitstel afstel kan komen, en men uiteindelijk de hele promotie staakt.
Mijn situatie
Toen bleek dat verlenging van mijn contract niet mogelijk was heb ik in december 2012 WW aangevraagd (en de BWNU-aanvulling van 8%). Dit is helaas niet gehonoreerd, om bovengenoemde reden. De vraag is nu, als zowel de universiteit als de sociale voorzieningen (WW) hier niet te hulp schieten, moet de promovendus het dan maar zelf rooien? Dit voegt een heel groot risico toe aan het ondernemen van een promotie: men moet er rekening mee houden dat men uiteindelijk (gemiddeld) ongeveer een half jaar op eigen spaargeld leeft. Dit gaat geheid effect hebben op de gemiddelde promotieduur, maar misschien nog wel meer op de uitval. Op een gegeven moment is het niet meer rendabel om een promotie af te maken. Of om er uberhaupt aan te beginnen. Is dat waar we met “kennismaatschappij” Nederland naar toe willen?
Mijn advies aan collega-promovendi is dan ook: spaar zoveel mogelijk gedurende de eerste vier jaar. Inmiddels zijn we een jaar verder en kan ik de balans opmaken. Ik heb de eerste helft van 2013 als ‘vrijwilliger’ mijn promotieonderzoek afgemaakt; waarbij ik inteerde op mijn spaargeld. Toen daar de bodem in zicht kwam ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe baan, en deze gelukkig snel gevonden. Daar de eerste twee maanden parttime gewerkt, en vervolgens fulltime. Dit is geen wenselijke situatie, omdat je na je werk nog tot diep in de nacht aan het werk bent met je proefschrift, om de volgende ochtend wel weer op tijd op je werk te verschijnen. Uiteindelijk ben ik in november gepromoveerd, 11 maanden ‘te laat’, en heeft dit grapje me zeker vijftienduizend euro eigen vermogen gekost. Dus bedenk goed of je gaat promoveren in een vakgebied waarin je dit weer terug kan verdienen!
In order to publish your scientific work through conference proceedings, it is mandatory you present your work to an audience of peers at the conference. To some, presenting comes more natural than to others. There are many howtos and excellent books out there how to prepare and execute your presentation, but here I’ll list a few ways how NOT to present.
The purpose of this article is two-fold: make sure you give better presentations, and protect your audience against poor presentations.
As a frequent user of the IEEEXplore database to search for literature concerning wireless networking, I often export a citation to BibTeX for use in my papers.
One of the things which has puzzled me for a long time, is why the BibTeX exporter adds a trailing comma after the last field.