Waar een studieschuld goed voor is
Zoals beschreven in mijn vorige post had ik besloten fors bij te lenen tijdens mijn studietijd. Maar wat levert dat op als je het niet allemaal uitgeeft aan gadgets en bier?
De studiefinanciering biedt een lening aan tegen zeer aantrekkelijke voorwaarden – lage rente, terugbetalen naar draagkracht, en uiteindelijk mogelijk kwijtschelding! – dus dat maakt het een interessante vorm van lenen. Wat heb ik er mee gedaan?
Sparen tijdens de studietijd – Allereerst, het geld ging niet op aan hedonistische zaken. Ik had mezelf aangeleerd vrij efficient te leven en hield hierdoor veel geld over. Aan het eind had ik een aanzienlijke som spaargeld op de spaarrekening die jaarlijks flink rendeerde (de spaarrente was toen nog hoog).
“Investering” in auto – Een auto is niet echt een investering, maar meer een stuk gereedschap. Ik fiets veel liever dus had behoefte aan een auto die bij stilstaan niets kost. Dus heb ik een Citroën 2CV gekocht. Goedkoop in onderhoud (onderdelen zijn goedkoop en je kan alles zelf doen), goedkoop in verbruik en goedkoop in de verzekering omdat het een Oldtimer is. Daarnaast weegt hij ook bijna niets, dus ook goedkoop in de wegenbelasting. In die zin was het een investering, omdat ik nu al meer dan acht jaar profiteer van een bijzonder goedkope auto (waarvan de taxatiewaarde hoger is dan de investering, wat ook mooi is mocht ik ‘m ooit willen verkopen).
Startkapitaal – Toen ik in 2009 afgestudeerd was, was de hypotheekcrisis in volle gang. Niemand kon meer hypotheken krijgen. Als je dan bij de bank komt met een zak geld (ik had hiervoor 10k gereserveerd) wil de bank dit graag van je aannemen. Hiermee een interessante bankspaarhypotheek losgeweekt volgens de hoog-laag constructie: eerste paar jaar maximaal inlegggen in het spaardeel, waardoor het rendement hierop een groot gedeelte van de aflossing doet. Dat de huidige hypotheekrente laag is betekend dat het renderen niet zo hard gaat, maar daar staat tegenover dat ik op het moment per maand minder kwijt ben aan mijn apartement dan ik tijdens mijn studie aan huur betaalde voor een kamer die veel kleiner was.
Startkapitaal II – Een nieuwe woning moet natuurlijk ook “aangekleed” worden. Daar sta je dan, in je eigen woning met een bak geld in de hand. Doordat ik tijdens mijn studie “efficient” had leren leven, had ik nu ook niet echt de neiging om veel geld uit te geven. Dus wat doe je? Beetje rondvragen wie er nog meubels heeft en er van af wil. Zo kom je aan mooie eikenhouten meubels (tientallen jaren oud en gaan nog net zo lang mee) en hoef je eigenlijk helemaal niet zoveel nieuw te kopen.
Dus er bleef een aanzienlijke som geld over nadat de nieuwe baan begonnen was en het huis gekocht en ingericht. Een deel hiervan ging in het “emergency fund” – een som geld om zes maanden zonder werk mee door te komen – en de rest direct afgelost bij DUO. Dat zo’n emergency fund handig is, wordt duidelijk als je contract niet verlengt wordt.