Bezopen drinkwaterprijzen in Nederland
Drinkwater, iedereen gebruikt het. We drinken het, koken er mee, wassen er mee, we spoelen er zelfs het toilet mee door. Kennelijk is er zat van. Toch zijn er allerlei “milieubewegingen” die ons voorhouden dat water schaars is. Dus vanuit gemeenschapsoogpunt zouden we spaarzaam met water om moeten gaan. Maar naar mijn mening staat het huidige beprijzingsmodel spaarzaamheid in de weg.
Waterrekening
Jaarlijks gebruik ik in mijn huishouden ongeveer 31 m3 water. Is dat veel of weinig? Ik heb geen idee. Vorig jaar was het 32 m3 dus ik denk dat het aardig indicatief is voor een 1-persoons huishouden. Dan krijg je de waterrekening, die als volgt is opgemaakt:
- Drinkwater – 32,71
- Vastrecht drinkwater – 25,34
- Waterbelasting – 4,86
- BTW (6,00%) – 3,77
- Zuiveringsheffing – 45,66
- Ingezetenenheffing – 44,17
Wat op een totaal van 164,33 komt (incl. nog eens 4,20 BTW?)
Dus de verbruikskosten (lees: de prijs van het water wat ik eigenlijk koop) is slechts 20% van het totaalbedrag.
“Meer verbruiken is meer betalen”
Over het algemeen betekent meer verbruiken meer betalen. Denk aan hoeveel je uitgeeft aan benzine, dat is recht evenredig met het aantal kilometers wat je rijdt. De “gemeenschap” vindt dat we minder moeten autorijden, dus hoppa, de literprijs van benzine omhoog.
Iets soortgelijks geldt vreemd genoeg niet voor water. We moeten zuinig zijn met water. Maar als slechts 20% van mijn rekening bestaat uit kosten die ik zelf in de hand heb, is er voor mij geen ENKELE motivatie om hier zuinig mee om te gaan (milieuoverwegingen daargelaten natuurlijk).
Waarom zou ik een zuinige wasmachine kopen? Waarom zou ik maar kort douchen? En waarom zou ik de “waterbespaarfunctie” van mijn toilet gebruiken, als ik daar aan het eind van het jaar nul-komma-nul van terugzie? Ok, misschien bespaar ik een, twee euro.
Iemand die iedere dag in bad gaat betaalt nauwelijks meer dan iemand die maar eens in de twee dagen doucht. Ik ben er van overtuigd dat, als we als gemeenschap willen dat het waterverbruik drastisch afneemt, we het water anders moeten gaan beprijzen. En naar mijn mening is de beprijzing van benzine een prima voorbeeld.
Dat’s erger dan ik verwachtte, een catch 22 geval.
Het komt in Uw situatie dus neer op ruim 5 euro per cub.
Dat’s zuurverdiend geld waar je weinig voor terugkrijgt.
Men dus, als gewoonlijk, een poot uitgedraaid met vaste heffingen.
Eerlijker zou zijn dit te koppelen aan het eigenlijke verbruik.
De knuppelaars van de milieuorganisaties zouden dit eens als prioriteit moeten stellen als ze het vingertje weer eens heffen.
Helemaal niet onmogelijk; in die bananenrepubliek waar ik woon wordt de elektriciteits rekening per Kwh opgemaakt. Dus je betaalt naar je verbruikt.
Voor 30 cub (drinkbaar) water betalen we zo rond de 8 euro, volgens mijn vrouw erg duur.
Volgens mij tappen ze het zo uit de dichtstbijzijnde rivier.
Vatrechten kennen ze hier niet, als je eens een paar dagen zonder zit is dat jammer, maar daar wen je aan.
Tien meter lopen en je pompt het water gratis op, alleen wat ellebogenstoom nodig.
Btw: de houderschap belasting, inclusief regionale heffing, kan je ook als een soort vastrecht zien. Verzekeringspremie eigenlijk ook.
Dus ook hier geldt: hoe minder je rijdt hoe hoger je kilometerprijs.
Zeker in overweging genomen dat bezinekosten maar een klein gedeelte van het totale auto hebben zijn.
Milieuoverwegingen zijn een welvaartsprobleem.
Als je minder gaat gebruiken jagen ze de prijs omhoog, want de bedrijfsresultaten, en belastinginkomsten, moeten gehaald worden.
Catch 22.