Freeminded.org

Er was eens, in een Gazastrook hier ver vandaan, tussen de stenengooiende Palestijnse jongeren en de Joodse nederzetters, een tweetal mensen op weg naar een stadje. Niet zomaar een stadje, nee, een heel bijzonder stadje. Zo’n bijzonder stadje, dat het later zelfs in een van ‘s werelds meest verkochtefictieboeken genoemd zou worden. En waarom begaven deze mensen zich naar dit stadje? Nou het zit zo: Jozef, een ex-timmerman die door het mechaniseren van het arbeidsproces zonder werk kwam te staan, kreeg een visioen toen hij bij het arbeidsbureau was. Een mensfiguur met een hoop tegenlicht verscheen in zijn droom toen hij in de wachtkamer van het Tempo Team bureau op zijn beurt zat te wachten. Hij kreeg de volgende boodschap: (dit is een feit en te verifieren aan de hand van verschillende bronnen):

“Ga naar Bedelhemd, waar u geregistreerd zult worden.”

Dus nam Jozef een week vrij. Waarom hij moest gaan en wat het betekende wist hij niet zeker, hij was niet erg snugger en ook maar een ex-timmerman. Hij vroeg of zijn zusje, Maria, misschien met hem mee wilde gaan, want anders zou hij zo alleen zijn.

Wat er onderweg precies gebeurde is in geen enkele historische bron te vinden.
Wel stond vast dat ze met een ezel op stap gingen, dit dwong Jozef om te lopen,
aangezien Maria te arm was om goede schoenen te kopen en ook de Scapino niet meer
in kwam, omdat ze haar dan meteen zouden herkennen.

Vernieuwd onderzoek in de oorlogsarchieven van de Zwitserse bank heeft nieuw bewijsmateriaal naar boven gebracht. Het gaat hier om een reisverslag bijgehouden door een muziekant, die destijds enkele dagen met Jozef en Maria heeft meegereisd. Dit reisverslag was in het bezit van een afstammeling, die tijdens de holocaust omgekomen is in een Duits concentratiekamp. In dit reisverslag beschrijfd de muziekant hoe hij enkele vreemde fenomenen heeft waargenomen.

“Ende in den lugt was all licht, eenen rijtuyg daalde uyt den hemelen neder. Denen afstand van oes vandaan geveer vijftien pas. Doen ut rijtuyg den grond beraaktje opende hut. Ick hielde minen hant o’er minen ochen tege ut felle licht. Doen ut licht weg was, zage ick dat die vrouwe Maria op den gront ligte, haare buyck opghezwollen als gelijkende enen pompoenen.”

Hoe kunnen wij dit uitleggen? Na enig onderzoek komen wij achter de volgende feiten. Maria was, vier weken voordat ze vertrokken, gedurende enkele uren vermist. Ze was tijdens het werk op het land door een groep aliens ontvoerd, en meegenomen naar hun ruimteschip. Welk ras aliens het hier betreft is nog niet helemaal duidelijk, maar enkele aanwijzingen in vertrouwelijke rapporten geven aanleiding te denken dat het hier om zogenaamde “Greys” ging, kleine grijze humanoide levensvormen met zwart-glimmende druppelvormige ogen. Zij hebben Maria op een tafel vastgebonden, en met een glazen buisje hebben ze door haar navel een genetisch gemanipuleerd goedje naar binnen gespoten.

Het “rijtuyg” dat de muziekant zag was het ruimteschip van de Greys. Het felle licht was de ‘development enhancer’ van de Aliens, waardoor de ontwikkeling van het kindje in haar buik dramatisch versneld werd.

—- de rest van dit document is zo ernstig beschadigd, dat slechts de volgende fragmenten te ontcijferen zijn:

Pilatus: Hokus pokus, en hij waste z’n handen in onschuld, maar omdat hij geen
onschuld kon vinden wastte hij maar in water.

Kraajen v/d haan: schafttijd

Engelen: Jumpjet Infantry
Ster: ufo
3 wijzen: verkleedde FBI agenten / MIB
Schapen: V1 raketen die herders meesleuren aangetrokken door stro.